Reuver 1 - VSM 1

Tegen koploper VSM hadden we niet al te hoge verwachtingen, mede gezien de vorige uitslagen. Toch werd er fel gestreden en VSM had de handen vol aan ons, maar het is inderdaad zoals Walter zei : "Bij ons worden er nodeloos partijen weggegeven terwijl dat bij de andere teams niet gebeurd. Gebrek aan ervaring en de tijd spelen ons keer op keer parten en worden goede stellingen verknald, omdat vanwege tijdsgebrek de zaak niet goed afgerond kan worden.

Jos Janssen kwam niet goed uit de opening, waardoor de tegenstander een pion er vrij doorheen kon brengen. Een poging om zijn koning veilig te stellen d.m.v. een overigens foutieve- rochade leidde zelfs tot mat. Arie Holtkamp veroverde in de openingsfase reeds een pion en kon deze gedurende lange tijd behouden. In zijn stelling zat echter een zwak punt en Arie verwaarloosde dit veld en de tegenstander maakte daar handig gebruik van. Hay Merkx werkte zich keurig door opening en middenspel heen en beiden behielden in het eindspel een toren + pion over, waarna tot remise werd besloten. Wim Kurstjens verweerde zich uitstekend, maar een kleine onoplettendheid kostte hem een pion, wat beslissend zou zijn voor deze partij. Ook John Engels kon met een pion achterstand de partij niet in de hand houden, waardoor zijn 100% score in de promotieklasse is gereduceerd tot 50%. Walter Lackner behaalde aan het 1e bord een prachtige overwinning. Hij stond reeds een stuk voor maar wist later nogmaals een vol stuk te winnen, waardoor er voor de tegenstander niets anders overbleef dan op te geven. Kort daarop kreeg Reuver weer een vol punt toegewezen, ditmaal door Thijs Hanssen, die met kwaliteit voorsprong zijn tegenstander op de knieën kreeg. Gerard Hovens verspeelde in tijdnood een belangrijke pion en nota-bene bij de 41e zet, toen er tijd genoeg was, verblunderde hij een paard, waarna al gauw mat zou volgen. Jan Jetten was niet geheel zeker of de afruil der stukken in een zeer ingewikkelde stelling wel geheel juist was. Deze handeling kostte hem nl. uiteindelijk twee pionnen wat uitliep tot een loper achterstand. Tenslotte wist Piet Boonen, in een eindspel van paard tegen loper met beiden 3 pionnen remise af te dwingen, wat eerder door de tegenstander was afgewezen.